ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Δικαστική Συμπαράσταση
Στην ελληνική νομοθεσία, ο νομοθέτης έχει προβλέψει το θεσμό της δικαστικής συμπαράστασης με σκοπό αποκλειστικά και μόνο την προστασία του δικαστικά συμπαραστατούμενου, ο οποίος κατά κανόνα δεν διαθέτει την απαιτούμενη ικανότητα (διανοητική διάυγεια ), ώστε να δεσμεύεται νομικά από τις ενέργειες του, ή τη σωματική ικανοτητα να ενεργεί αυτοβούλως.
Δικαστική συμπαράσταση είναι η κατάσταση, στη οποία τίθεται ένα άτομο όταν αδυνατεί να μεριμνά για τις προσωπικές του και περιουσιακές του υποθέσεις, λόγω κάποια ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής ή νόσου ή εξαιτίας κάποιας σωματικής αναπηρίας, είτε λόγω τοξικομανίας και αλκοολισμού. Αναλυτικά, όπως ορίζεται στον ΑΚ «Σε δικαστική συμπαράσταση υποβάλλεται ο ενήλικος: 1. Οταν λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής ή λόγω σωματικής αναπηρίας αδυνατεί εν όλω ή εν μέρει να φροντίζει μόνος για τις υποθέσεις του, 2. όταν, λόγω ασωτίας, τοξικομανίας ή αλκοολισμού, εκθέτει στον κίνδυνο της στέρησης τον εαυτό του, το σύζυγό του, τους κατιόντες του ή τους ανιόντες του».
Διαδικασία
Ένα πρόσωπο τίθεται σε δικαστική συμπαράστασή, μετα από έκδοση οριστικής δικαστικής απόφασης, η οποία εκδίδεται από το αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο.
Αρμόδια πρόσωπα για την καταθεση της αν λόγω αιτησης στο ανωτερω Δικαστήριο , είναι, όπως προκύπτει από την ισχύουσα νομοθεσία, επί σωματικής αναπηρίας μόνο ο ίδιος ο πάσχων ενώ επί διανοητικής ή ψυχικής διαταραχής και , υπο διαφορετικές προϋποθέσεις, την αίτηση μπορεί να καταθέσει: ιδιος ο πασχων, ο σύζυγος, οι γονείς, τα τέκνα και ο Εισαγγελέας και αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο.
Το πρόσωπο το οποίο επιφορτίζεται με την σχετική εξουσία, ήτοι την εξουσια να εκπροσωπει τον πασχοντα και να ενεργει για λογαριασμο του ονομάζεται δικαστικός συμπαραστάτης, ενώ το όργανο που τον “επιβλέπει” εποπτικό συμβούλιο. Σκοπός του τελευταίου είναι ο έλεγχος του συμπαραστάτη και φυσικά η παροχή βοήθειας ή συμβουλών σε οσα θέματα τους ζητηθει. Να σημειωθει ότι προκύπτουν πολλές και διαφορετικές περιπτωσεις για τη διεκπεραίωση προσωπικών η περιουσιακών υποθέσεων του συμπαραστατουμενου και το εργο του συμβουλίου καθίστατα επιτακτικό. Βέβαια υπάρχουν και πράξεις που απαιτείται εκ νεου η άδεια του Δικαστηρίου στον συμπαραστάτη , ώστε να προχωρήσει μια διαδικασία.
Η διαδικασία ολοκληρώνεται με την έκδοση και της δικαστικής απόφασης.
Οι έννομες συνέπειες της κήρυξης της δικαστικής συμπαράστασης
Οι έννομες συνέπειες της δικαστικής συμπαράστασης διαφοροποιούνται ανάλογα με το είδος της δικαστικής συμπαράστασης. Έτσι το Δικαστήριο δύναται:
1) Να τον κηρύσσει ανίκανο για όλες (πλήρης) ή για ορισμένες δικαιοπραξίες (μερική), (στερητική δικαστική συμπαράσταση), είτε
2) Να ορίζει ότι για την ισχύ όλων (πλήρης) ή ορισμένων δικαιοπραξιών (μερική) απαιτείται η συναίνεση του δικαστικού συμπαραστάτη (επικουρική δικαστική συμπαράσταση), είτε
3) Να αποφασίζει τον συνδυασμό των δύο προηγούμενων ρυθμίσεων.
Υπεύθυνος πλέον για όλες τις ενέργειες του δικαστικά συμπαραστατούμενου καθίσταται ο δικαστικός συμπαραστάτης, ο οποίος ανάλογα με το με το περιεχόμενο της δικαστικής απόφασης, ενεργεί για λογαριασμό και στο όνομα του συμπαραστατούμενου ή εγκρίνει τις σχετικές του ενέργειες. Οποιαδήποτε ενέργεια πραγματοποιεί ο συμπαραστατούμενος, δίχως την έγκριση του Δικαστικού Συμπαραστάτη του δεν αναπτύσσει νομική ενέργεια και δεν έχει καμία ισχύ, γεγονός που βοηθάει αρχικά και τον ίδιο , αλλά και τους συναλλασσόμενους με αυτον.
Όπως προκύπτει από τη συνοπτική αναφορά της ανωτέρω διαδικασίας, η θεση σε δικαστική συμπαράσταση φαντάζει ως ο κατάλληλος τρόπος προστασίας ηλικιωμένων ή πασχόντων που αδυνατούν να φροντίσουν την προσωπική και περιουσιακή τους κατάσταση.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ -ν.4605/2019
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΜΕ ΥΠΟΘΗΚΗ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-
ΘΑ ΠΑΡΑΤΑΘΕΙ ή ΟΧΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 30η/4/2020?
Πεδίο εφαρμογής του νόμου
Προϋποθέσεις επιλεξιμότητας
Κάθε φυσικό πρόσωπο (με ή χωρίς πτωχευτική ικανότητα) δικαιούται να ζητήσει τη ρύθμιση των οφειλών, προκειμένου να προστατεύσει την κύρια κατοικία του από την αναγκαστική ρευστοποίηση, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις επιλεξιμότητας:
α) Το αιτούν φυσικό πρόσωπο έχει εμπράγματο δικαίωμα, αποκλειστικής ή κατ’ ιδανικό μερίδιο, κυριότητας, πλήρους ή ψιλής, ή επικαρπίας σε ακίνητο, το οποίο αποτελεί την κύρια κατοικία του και βρίσκεται στην Ελλάδα.
β) Δεν έχει εκδοθεί οριστική απόφαση, που απέρριψε αίτηση του αιτούντος για την υπαγωγη του στο ν. 3869/2010 (ν. Κατσέλη) λόγω δόλιας περιέλευσης του σε αδυναμία πληρωμής ή λόγω ύπαρξης επαρκούς περιουσίας του αιτούντος ή που δέχθηκε την αίτηση, ακόμα κι αν ο οφειλέτης εξέπεσε κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 3869/2010 ή το σχέδιο διευθέτησης οφειλών καταγγέλθηκε κατά το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του ν. 3869/2010.
γ) Η αξία της προστατευόμενης κύριας κατοικίας, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης , δεν υπερβαίνει τα 175.000 ευρώ, αν στις οφειλές της παραγράφου 2 περιλαμβάνονται επιχειρηματικά δάνεια, και τα 250.000 ευρώ σε κάθε άλλη περίπτωση.
δ) Το οικογενειακό εισόδημα του αιτούντος φυσικού προσώπου, κατά το τελευταίο έτος, για το οποίο υπάρχει δυνατότητα υποβολής φορολογικής δήλωσης, δεν υπερβαίνει τα 12.500 ευρώ. Το ποσό του προηγούμενου εδαφίου προσαυξάνεται κατά 8.500 ευρώ για τον σύζυγο και κατά 5.000 ευρώ για κάθε εξαρτώμενο μέλος και μέχρι τα τρία εξαρτώμενα μέλη.
ε) Αν το σύνολο των οφειλών υπερβαίνει τα 20.000 ευρώ, η ακίνητη περιουσία του αιτούντα, του συζύγου του και των εξαρτώμενων μελών, πέραν της κύριας κατοικίας του αιτούντα, καθώς και τα μεταφορικά μέσα του αιτούντα και του συζύγου του, έχουν συνολική αξία που δεν υπερβαίνει τα 80.000 ευρώ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72.
στ) Οι καταθέσεις, τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και τα πολύτιμα μέταλλα, σε νομίσματα ή ράβδους, του αιτούντος και του συζύγου του και των εξαρτώμενων μελών έχουν συνολική αξία που δεν υπερβαίνει τα 15.000 ευρώ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72.
ζ) Υφίσταται τουλάχιστον μία οφειλή επιδεκτική ρύθμισης
η) Το σύνολο του ανεξόφλητου κεφαλαίου ( στο οποίο συνυπολογίζονται λογιστικοποιημένοι τόκοι και, αν υπάρχουν, έξοδα εκτέλεσης) δεν υπερβαίνει τις 130.000 ευρώ ανά πιστωτή ή τις 100.000 ανά πιστωτή αν στις οφειλές αυτές περιλαμβάνονται επιχειρηματικά δάνεια. Αν η οφειλή έχει συνομολογηθεί σε άλλο, πλην ευρώ, νόμισμα (πχ ελβετικό φράγκο), τότε για τον καθορισμό του μέγιστου ορίου των 130.000 ευρώ ή των 100.000 ευρώ, αντίστοιχα λαμβάνεται υπόψη η ισοτιμία αλλοδαπού νομίσματος και ευρώ κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72.
Σημειώνεται οτι το φυσικό πρόσωπο, μπορεί να ρυθμίσει οφειλές του από οποιαδήποτε αιτία προς πιστωτικά ιδρύματα, καθώς και οφειλές του από στεγαστικό δάνειο προς εταιρίες παροχής πιστώσεων και προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, εφόσον για τις οφειλές αυτές έχει εγγραφεί, υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης σε ακίνητο, που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία του και οι οφειλές αυτές βρίσκονταν σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα ημερών κατά την 31η Δεκεμβρίου 2018.
Επίσης μεταβίβαση των απαιτήσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων ή η ανάθεση της διαχείρισής τους σε άλλο φορέα δεν εμποδίζει τη ρύθμισή τους κατά το παρόν Μέρος.
ΠΡΟΣΟΧΗ Δεν ρυθμίζονται με το παρόν Μέρος ,οφειλές φυσικών προσώπων, για τις οποίες υφίσταται εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
Επίσης Δεν ρυθμίζονται με τον παρόν Μέρος, οφειλές, που κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72, έχουν ρυθμιστεί σύμφωνα με τα άρθρα 99 επ. του ν. 3588/2007 (διαδικασία εξυγίανσης), τα άρθρα 61 έως 67 του ν. 4307/2014 (ρύθμιση χρεών μικρών επιχειρήσεων)) ή το ν. 4469/2017 (εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών), ή για τις οποίες υπάρχει εκκρεμής αίτηση ρύθμισης κατά τις διατάξεις αυτές.
Αναφορικά με τον προσδιορισμός της αξίας περιουσιακών στοιχείων
Για να κριθεί η επιλεξιμότητα του αιτούντος λογίζεται η φορολογητέα αξία για τον υπολογισμό του συμπληρωματικού ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) , όπως αυτή προκύπτει από την τελευταία πράξη προσδιορισμού φόρου.Για τον προσδιορισμό του καταβλητέου ποσού κατά τη ρύθμιση, ως αξία της κύριας κατοικίας λογίζεται η εμπορική της αξία όπως είχε καταχωρισθεί στα βιβλία του πιστωτικού ιδρύματος κατά την 31η Δεκεμβρίου του τελευταίου έτους, πριν την υποβολή της αίτησης.
Ενημερώνεται από την πλατφόρμα ότι :
Κατά την υποβολή της αίτησης ανακτώνται αυτόματα από τη βάση δεδομένων της φορολογικής διοίκησης για τον αιτούντα, τη σύζυγο, τα εξαρτώμενα μέλη και τον προτεινόμενο εγγυητή, έγγραφα όπως η δήλωση εισοδήματος φυσικών προσώπων (Ε1) κλπ, ενώ κατά την υποβολή της αίτησης ανακτώνται αυτόματα από τα πιστωτικά ιδρύματα στοιχεια πχ συμβάσεις, στοιχεία για καταθέσεις, για απαιτησεις κλπ
Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι η υποβολή της αίτησης διακόπτει τη διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών, ενώ αν για οποιονδήποτε λόγο η διαδικασία του παρόντος Μέρους δεν τελεσφορήσει, δεν απαιτείται συνέχιση της διαδικασίας επίλυσης καθυστερήσεων του Κώδικα Δεοντολογίας.
Προέλεγχος επιδεξιότητας
Πριν την οριστική υποβολή της αίτησης, η πλατφόρμα, ενημερώνει τον αιτούντα για την επιλεξιμότητά του ή μη
Μέσα σε έναν μήνα από την κοινοποίηση της αίτησης να υποβάλει ή σε δύο μήνες, σε περίπτωση συνυποβολής της αίτησης από συγκυρίους, κάθε πιστωτής μπορεί να υποβάλει πρόταση για ρύθμιση της απαίτησής του.
Μέσα σε έναν μήνα από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής προτάσεων των πιστωτών, ο αιτών δηλώνει ποιες από τις υποβληθείσες προτάσεις αποδέχεται και ποιες απορρίπτει. Αν η προθεσμία του προηγούμενου εδαφίου παρέλθει άπρακτη, λογίζεται ότι ο αιτών απέρριψε την υποβληθείσα πρόταση ή τις υποβληθείσες προτάσεις. Η αποδοχή της πρότασης από τον αιτούντα επέχει θέση ηλεκτρονικής υπογραφής του αναρτηθέντος σχεδίου σύμβασης.
(Σημειώνεται ότι οι έννομες συνέπειες των οριζομένων στην παρούσα παράγραφο επεκτείνονται αυτοδίκαια και στον συμβαλλόμενο εγγυητή.)
Με την αποδοχή μίας ή περισσότερων προτάσεων επέρχονται οι συνέπειες του άρθρου 79 ως προς τους ρυθμισμένους πιστωτές, ανεξάρτητα από τη μη ρύθμιση των απαιτήσεων των λοιπών πιστωτών.
Η διαδικασία συναινετικής ρύθμισης ολοκληρώνεται:
α) με την απόρριψη της αίτησης,
β) με την παραίτηση του αιτούντος από την αίτησή του, η οποία υποβάλλεται ηλεκτρονικά και κοινοποιείται από την πλατφόρμα σε όλους τους πιστωτές,
γ) με την παράλειψη ή την άρνηση όλων των πιστωτών προς ρύθμιση να υποβάλουν πρόταση,
δ) με την αποδοχή ή την απόρριψη και της τελευταίας πρότασης πιστωτή από τον αιτούντα.
Η πρόταση ρύθμισης του πιστωτή, που έγινε αποδεκτή από τον αιτούντα αποτελεί εκτελεστό τίτλο, δυνάμει του οποίου μπορεί να επισπευσθεί αναγκαστική εκτέλεση στη λοιπή περιουσία του αιτούντα, πλην της κύριας κατοικίας του, καθώς και στην κύρια κατοικία, αν ο οφειλέτης εκπέσει κατά το άρθρο 80. Ο ενδιαφερόμενος πιστωτής δικαιούται να καταθέσει αντίγραφο της γενόμενης αποδεκτής ρύθμισης στο Ειρηνοδικείο της κατοικίας του αιτούντος. Ο εκτελεστήριος τύπος δίνεται από τον ειρηνοδίκη του τόπου της προστατευόμενης κύριας κατοικίας.
Προαιρετική ενέργεια
Με επιμέλεια οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον η πρόταση ρύθμισης του πιστωτή, που έγινε αποδεκτή από τον αιτούντα, μεταγράφεται στο βιβλίο μεταγραφών ή καταχωρίζεται στο κτηματολογικό φύλλο της κύριας κατοικίας του αιτούντος.
Συνέπειες ρύθμισης
Μετά την επίτευξη ρύθμισης(συναινετικής ή δικαστικής) με τουλάχιστον έναν πιστωτή, δεν επιτρέπεται σε οποιοδήποτε πιστωτή του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, η επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης στην κύρια κατοικία του αιτούντος, η λήψη ασφαλιστικών μέτρων επ’ αυτής, η εγγραφή υποθήκης ή η τροπή προσημείωσης υποθήκης σε υποθήκη.
Οι απαγορεύσεις της παραγράφου 1 δεν ισχύουν για τους πιστωτές, των οποίων οι απαιτήσεις ήταν επιδεκτικές ρύθμισης, τελικά όμως, για οποιοδήποτε λόγο, δεν ρυθμίστηκαν. Στις περιπτώσεις αυτές όλοι οι πιστωτές, ακόμη και όσοι ρύθμισαν τις απαιτήσεις τους, μπορούν να αναγγελθούν για το σύνολο των απαιτήσεών τους.
Επομένως, πρέπει με κάποιο τρόπο (συναινετικά ή δικαστικά) ολες οι απαιτησεις των οφειλετών να ρυθμιστούν
Οι πιστωτές του ιδιωτικού τομέα που εχουν απαιτήσεις, μη δεκτικές ρύθμισης (συναινετικά ή μη) μπορούν να επισπεύσουν αναγκαστική εκτέλεση μόνο μετά από άδεια, που χορηγείται από το Ειρηνοδικείο . Η άδεια χορηγείται μόνο αν η υπόλοιπη ρευστοποιήσιμη περιουσία του οφειλέτη δεν επαρκεί για την ικανοποίηση των απαιτήσεων του συνόλου των πιστωτών, εκτός εάν ο πιστωτής έχει εμπράγματη ασφάλεια στην κύρια κατοικία, που εγγράφηκε πριν την υποβολή της αίτησης του άρθρου 72. Ο οφειλέτης, στη φάση αυτή, εχει άλλη μια ευκαιρία, υπο όρους, να ζητήσει μια νεα ρύθμιση (ήτοι να αιτηθεί παροχή προθεσμίας εως δυο ετών για καταβολή δόσεων)
Επίσης, είναι σημαντικό, ότι με τη συναίνεση του αιτούντος, προς εξασφάλιση των πιστωτών, μπορεί να εγγραφεί υποθήκη ή προσημείωση υποθήκη για απαίτηση που γεννιέται κατά τη διάρκεια της ρύθμισης. Για τον πιστωτή όμως αυτόν, να γνωρίζουμε ότι δεν ισχύουν οι απαγορεύσεις της παραγράφου 1.
Αναφορικά με τους όρους προστασίας της κύριας κατοικίας
Γενικά για την προστασία της κύριας κατοικίας του, ο αιτών καταβάλλει το εκατόν είκοσι τοις εκατό (120%) της αξίας αυτής σε μηνιαίες ισόποσες τοκοχρεωλυτικές δόσεις
Αν το εκατόν είκοσι τοις εκατό (120%) της αξίας της κύριας κατοικίας υπερβαίνει το σύνολο των οφειλών που περιλαμβάνονται στην αίτηση, τότε καταβάλλεται το σύνολο των οφειλών σε αντίστοιχες τοκοχρεωλυτικές δόσεις.
Το ποσό των δόσεων καταβάλλεται σε χρονικό διάστημα εικοσιπέντε (25) ετών, το οποίο όμως δεν πρέπει να υπερβαίνει το 80ο έτος της ηλικίας του αιτούντος, εκτός εάν συμβληθεί εγγυητής, αποδοχής των πιστωτών, ευθυνόμενος ως αυτοφειλέτης.
Συνεισφορά Δημοσίου
Το Δημόσιο συνεισφέρει στις μηνιαίες καταβολές που προσδιορίζονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 75. Η συνεισφορά αυτή καταβάλλεται σε ειδικό ακατάσχετο λογαριασμό με δικαιούχο τον οφειλέτη. Η συνεισφορά του Δημοσίου δεν κατάσχεται ούτε συμψηφίζεται. Με την υποβολή της αίτησης το Δημόσιο αποκτά πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα και τα έγγραφα που ανταλλάσσονται μεταξύ του αιτούντος και των πιστωτών στο πλαίσιο της διαδικασίας
Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι για να συνεισφέρει το Δημόσιο, πρέπει να ρυθμιστούν, συναινετικά ή δικαστικά, όλες οι οφειλές που είναι επιδεκτικές ρύθμισης κατά τις παραγράφους 2 έως 6 του άρθρου 68 και το συμφωνηθέν σχέδιο ρύθμισης να είναι σύμφωνο με το άρθρο 75.
Η συνεισφορά του Δημοσίου διαρκεί για όσο χρόνο διαρκεί η ρύθμιση. Οι προϋποθέσεις και το ποσό της συνεισφοράς του Δημοσίου επανεξετάζονται αυτεπαγγέλτως κάθε έτος. Ο δικαιούχος μπορεί μετά την παρέλευση ενός (1) έτους από τον αρχικό προσδιορισμό ή την τελευταία αναπροσαρμογή της συνεισφοράς να ζητήσει μεταρρύθμιση του ποσοστού συνεισφοράς, αν εξαιτίας μεταβολής των εισοδημάτων του, των εύλογων δαπανών διαβίωσης ή του επιτοκίου αναφοράς, προκύπτει αδυναμία του να καταβάλει τη δική του συνεισφορά. Η συνεισφορά του Δημοσίου διακόπτεται, όμως, αν ο δικαιούχος καθυστερήσει την καταβολή του ποσού που βαρύνει τον ίδιο, με αποτέλεσμα να θεμελιώνονται τα κατά το άρθρο 80 δικαιώματα του πιστωτή, ακόμα κι αν αυτά δεν ασκηθούν. Αν ο δικαιούχος δεν καταβάλει εγκαίρως το ποσό που βαρύνει τον ίδιο, ο θιγόμενος πιστωτής υποχρεούται να ενημερώσει, εγγράφως ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, το αργότερο μέσα σε έναν (1) μήνα από τη θεμελίωση των δικαιωμάτων του άρθρου 80, το όργανο που είναι αρμόδιο να αποφασίζει για τη συνεισφορά του Δημοσίου. Αν ο πιστωτής παραλείψει την ενημέρωση του προηγούμενου εδαφίου και ασκηθούν από τον πιστωτή τα δικαιώματα του άρθρου 80, τότε ο πιστωτής υποχρεούται να επιστρέψει στο Δημόσιο με τον νόμιμο τόκο τα ποσά που αυτό κατέβαλε από το χρόνο κατά τον οποίο ο πιστωτής όφειλε να είχε ενημερώσει το Δημόσιο.
Δικαστική ρύθμιση
Το φυσικό πρόσωπο, που υπέβαλε οριστικά την αίτηση στη σχετική πλατφόρμα μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο την προστασία της κύριας κατοικίας του αν δεν κρίθηκε επιλέξιμος ή αν, ενώ κρίθηκε επιλέξιμος, για οποιονδήποτε λόγο δεν επιτεύχθηκε συμφωνία με έναν ή περισσότερους από τους πιστωτές.
Αρμόδιο δικαστήριο είναι το Ειρηνοδικείο του τόπου, στο οποίο βρίσκεται η κύρια κατοικία του αιτούντος.
Η αίτηση ενωπιον του Ειρηνοδικείου ασκείται μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών από την ολοκλήρωση της διαδικασίας κατά την παράγραφο 6 του και στρέφεται κατά των πιστωτών, με τους οποίους δεν επιτεύχθηκε συναινετική ρύθμιση. Η αίτηση μεταφορτώνεται, επί ποινή απαραδέκτου, μέσα σε δέκα (10) εργάσιμες ημέρες από την κατάθεσή της, στην πλατφόρμα του άρθρου 71, μέσω της οποίας κοινοποιείται στους συμμετέχοντες πιστωτές.
Η απόφαση συνιστά τίτλο εκτελεστό ως προς τις καταβολές που ορίζει, δυνάμει του οποίου μπορεί να επισπευσθεί αναγκαστική εκτέλεση στη λοιπή περιουσία του αιτούντος πλην της κύριας κατοικίας του, καθώς και στην κύρια κατοικία, αν ο οφειλέτης εκπέσει κατά το άρθρο 80.
Προσωρινή προστασία
Από την κοινοποίηση της αίτησης , αφού προηγουμένως ο οφειλέτης έχει κριθεί επιλέξιμος κατά τον προέλεγχο επιλεξιμότητας αναστέλλεται αυτοδικαίως κάθε πλειστηριασμός της κύριας κατοικίας του αιτούντος. Η αναστολή της παρούσας παραγράφου αντιτάσσεται στο σύνολο των πιστωτών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
Επίσης ο δικαστής του πρωτοβάθμιου ή του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, στο οποίο εκκρεμεί η αίτηση, μπορεί, σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, ύστερα από σχετικό αίτημα, να εκδώσει υπέρ του αιτούντος, που κρίθηκε επιλέξιμος, αλλά για οποιονδήποτε λόγο δεν ρύθμισε συναινετικά μία ή περισσότερες οφειλές του, προσωρινή διαταγή, που καταχωρίζεται κάτω από την αίτηση ή την έφεση ή την κλήση ή στα πρακτικά, με την οποία παρατείνεται η αναστολή της παραγράφου 1 μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης. Η προσωρινή διαταγή της παρούσας παραγράφου εκδίδεται εφόσον πιθανολογείται ότι η αίτηση είναι βάσιμη, καθώς και ότι, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης η κύρια κατοικία του αιτούντος θα έχει πλειστηριαστεί. Το δικαστήριο μπορεί να ανακαλέσει την προσωρινή διαταγή οποτεδήποτε.
Η αναστολή εκτέλεσης του παρόντος άρθρου δεν εμποδίζει την επιβολή αναγκαστικής εκτέλεσης ή ασφαλιστικών μέτρων στην κύρια κατοικία του αιτούντος, αρκεί να μην πραγματοποιηθεί πλειστηριασμός, ούτε τη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης ή ασφαλιστικών μέτρων στην υπόλοιπη περιουσία του οφειλέτη, ούτε την άσκηση αγωγής ή την έκδοση διαταγής πληρωμής για τις απαιτήσεις, των οποίων ζητείται η ρύθμιση.
Ολοκλήρωση της ρύθμισης
Με την επιτυχή ολοκλήρωση της ρύθμισης και την πλήρη συμμόρφωση του οφειλέτη αποσβήνεται το τμήμα των ρυθμισμένων απαιτήσεων που υπερβαίνει το ποσό της παραγράφου 1 του άρθρου 75 (το 120% της αξίας της κύριας κατοικίας) και αποσβήνεται κάθε υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης, που εγγράφηκε στην κύρια κατοικία για ρυθμισμένη απαίτηση.
Εν αναμονή των εξελίξεων , τυχον παράτασης της προθεσμίας η τροποποίησης των σχετικών άρθρων.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ -ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ-ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Ιστορία
Το πνευματικό έργο είναι άυλο αγαθό και απο τη φύση του, δεδομένου, ότι στερείται υλικής υπόστασης, δίνει τη δυνατότητα προς εύκολη εκμετάλλευση από πολλούς χρήστες και σε διάφορους τόπους, χωρίς η εκμετάλλευση μιας χρήσης του έργου να αναιρεί κάποια άλλη χρήση του. Το πνευματικό έργο είναι απόρροια της προσωπικότητας του δημιουργού του και ο νομοθέτης, μέσω ρυθμιστικών κανόνων, προστατεύει τα έργα και τους δημιουργούς τους, ωστε να αποφεύγεται η εκμετάλλευση τους. Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι, μεσω των κανόνων προστασίας, παρέχεται ενα σύστημα χρηματοδότησης της πνευματικής δημιουργίας.
Ο δημιουργός, εφόσον προστατεύεται το έργο του, έχει ένα κίνητρο περαιτέρω δημιουργίας και φυσικά την ελευθερία δημιουργίας, αλλά ταυτόχρονα εχει εξασφαλίσει και την επιβίωση του, εφόσον η σχετική νομοθεσία τον προστατεύει απο την εκμετάλλευση του έργου του.
Τα συγγενικά δικαιώματα έχουν θεσπιστεί για την προστασία μιας κατηγορίας δικαιούχων, οι οποίοι με τις παροχές/εισφορές τους συμβάλλουν στην εκμετάλλευση των πνευματικών έργων. Ειδικότερα, έχουν θεσπιστεί για την προστασία των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών, παραγωγών υλικών φορέων και ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, ωστε αυτοί να προστατεύονται απο τη μαζική παράνομη αναπαραγωγή και διάδοση των παροχών/εισφορών τους.
Τα συγγενικά δικαιώματα περιλαμβάνουν απόλυτα περιουσιακά δικαιώματα, σχετικά περιουσιακά δικαιώματα και περιορισμένα ηθικά δικαιώματα.
Τα απόλυτα δικαιώματα είναι εκείνα για τα οποία απαιτείται η χορήγηση άδειας, ενώ τα (μη απόλυτα ) σχετικά δικαιώματα,είναι εκείνα για τα οποία η αξίωση της εύλογης αμοιβής γεννάται απλώς και μόνο από τη χρήση αυτών, χωρίς να απαιτείται καμία άδεια του δικαιούχου.
Ως ηθικό δικαίωμα, δε, ορίζεται η προσωπική σχέση που συνδέει το δημιουργό με το δικαίωμα του και ως εκ τούτου του δίνει απλόχερα πολλές εξουσίες (πχ δημοσίευση).
Συνταγματική Προστασία
Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από το Σύνταγμα, το οποίο, ως σύνολο θεμελιωδών κανόνων, αποτελεί Πηγή Δικαίου.
Στο α.2 του Συντάγματος, το οποίο προστατεύει την ανθρώπινη αξία, στο α. 5 που προστατεύει την προσωπικότητα του ανθρώπου σε όλες τις εκφάνσεις της, στο α 14 και 16 Σ, τα οποία προστατεύουν την ελευθέρια έκφρασης και διάδοσης ιδεών και την ελευθερία της τέχνης, της επιστήμης και της έρευνας, αντιστοίχως, προστατεύεται και η πνευματική ιδιοκτησία.
Επιπροσθέτως, είναι προφανές οτι η Πνευματική Ιδιοκτησία βρίσκει έρεισμα στο αρθρο του Συντάγματος που εγγυάται την προστασία της ιδιοκτησίας (α. 17Σ), αφού η τελευταία δεν περιορίζεται μονο στην έννοια της ιδιοκτησίας στο πλαίσιο του εμπράγματου δικαίου.
Τέλος, το α. 28 του Συντάγματος, κατα το οποίο «Οι γενικά παραδεδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. Η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας», προστατεύει την πνευματική ιδιοκτησία, καθώς επικυρώνει τις Διεθνείς Συμβάσεις, οι οποίες και ισχύουν στη χώρα μας ως κανόνες δικαίου, έναντι οποιασδήποτε άλλης διάταξης νόμου.
Η συλλογική διαχείριση, στη χώρα μας, νομοθετικά, εισήχθη με το ν. 4301/1929, ο οποίος τροποποίησε τον ν.2387/20. Άλλωστε εκείνος ηταν και η νομοθετική βάση για τη γνωστή σε όλους μας Ανώνυμος Ελληνική Εταιρία προς Προστασία της Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ). Βέβαια, η νομοθεσία αναφερόταν στην προαιρετική συλλογική διαχείριση, η υποχρεωτικότητα αυτής δε, εισήχθη το 1943 για τα συγγραφικά δικαιώματα θεατρικών έργων και πολύ αργότερα, περι τη δεκαετία του 1980 για δικαιώματα ερμηνευτών – εκτελεστών. Ετσι λοιπόν το 1993, με το νόμο 2121 έγινε η πρώτη προσπάθεια για εξασφάλιση της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας των δημιουργών και των δικαιούχων, αλλά και του καθορισμού των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης (collective management organizations). Οι ρυθμίσεις για τη συλλογική διαχείριση αναφορικά με την πνευματική ιδιοκτησία ίσχυαν και για τα συγγενικά δικαιώματα.
Ας σημειωθεί ότι για τους ΟΣΔ, σημαντική επιδίωξη ηταν η εξασφάλιση της οικονομικής ελευθερίας τους, για αυτό άλλωστε και η πλειοψηφία αυτών λειτουργεί υπο τη μορφή αστικών συνεταιρισμών , με εξαίρεση την εταιρία ΑΕΠΙ, της οποίας η άδεια εχει ανακληθεί το έτος 2018, αλλά και της εταιρίας ‘Τηλεοπτικά Δικαιώματα’’, η οποία όμως κατά το καταστατικό της δεν εχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Για να τηρείται η διαφάνεια αλλά και για να ελέγχεται η εξουσία των ΟΣΔ υπάρχει ο ex ante έλεγχος τους , κατά τον οποίο, για τη λειτουργία τους απαιτείται η άδεια λειτουργίας τους με υπουργική απόφαση (έκδοση Ατομικής Κανονιστικής Πράξης), η έκδοση απαραίτητων δικαιολογητικών για την έκδοση της και η κατάθεση αυτών στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ), ο οποίος μετα από έλεγχο νομιμότητας και σκοπιμότητας εισηγείται στο Υπουργείο για την έκδοση τελικά η μη της άδειας λειτουργίας του ΟΣΔ. Ο τελικός αρμόδιος, λοιπόν, για τον έλεγχο της τήρησης των διατάξεων του νομου περι πνευματικής ιδιοκτησίας είναι το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ν.4481/2017
Η σημαντικότερη τροποποίηση για τη συλλογική διαχείριση τέθηκε με τη θέσπιση του ν. 4481/2017, ο οποίος εχει ενσωματώσει την ευρωπαϊκή οδηγία 2014/26 ( για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων) και η οποία είναι και μια από τις βασικές καινοτομίες σε σχέση με το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς. Επιπροσθέτως, ο νέος νόμος, μεταξύ άλλων, εισάγει την έννοια της ανεξάρτητης οντότητας διαχείρισης στην ελληνική έννομη τάξη, τη διαδικασία με την οποία υποχρεώνονται οι χρήστες να ενημερώνουν τους ΟΣΔ για τα εργα που χρησιμοποιούν, ώστε να επιτυγχάνεται πιο δίκαιη διανομή στα μέλη των ΟΣΔ, εισάγει σύστημα κυρώσεων κ.α.
Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης (ΟΣΔ)
Οι ΟΣΔ εχουν σκοπό τη διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας αλλα και συγγενικών δικαιωμάτων, ενώ αναφορικά με τη διαχείριση σημειώνεται ότι αυτή περιλαμβάνει τη χορήγηση αδειών στους χρήστες , την είσπραξη εσόδων, τη διανομή των ποσών κ.α.
Βασικά χαρακτηριστικά του είναι ότι ανήκει ή ελέγχεται από τα μέλη του, οργανώνεται σε μη κερδοσκοπική βάση και δρα για το συλλογικό όφελος.
Ανεξάρτητες Οντότητες Διαχείρισης (ΑΟΔ)
Ως τέτοιες νοούνται οι οργανισμοί που εξουσιοδοτούνται για τη διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας η συγγενικών δικαιωμάτων, δεν ανήκει στα μέλη του και έχει οργανωθεί σε κερδοσκοπική βάση, δυο βασικά στοιχεία που τη διαφοροποιούν από τον ΟΣΔ. Οι σκοποί, η σύσταση τους, οι περιορισμοί και το πεδίο εφαρμογής τους ορίζονται στο νόμο.
Τέλος, όσο για την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του ν. 4481, αυτή υπόκειται στις διατάξεις του ν. 2472/1997 (όπου έχει ενσωματωθεί η οδηγία 95/46 ΕΚ), πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η όποια επεξεργασία προσωπικών δεδομένων πραγματοποιείται, αυτή θα πρέπει να εδράζεται σε μια από τις βάσεις νομιμότητας της νομοθεσίας περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Συνταξιοδοτικό- Εξαγορά χρόνου στρατιωτικής θητείας
Συνταξιοδοτικό- Εξαγορά χρόνου στρατιωτικής θητείας
Πληθώρα ευνοϊκών διατάξεων για υπαλλήλους του δημοσίου, ισχύουν, αρκεί να προσέξετε και να υπαχθείτε στην ορθή νομοθετική ρύθμιση!!
Ειδικότερα αναφέρεται ότι για τους εργαζομένους που προσελήφθησαν στο Δημόσιο μετά την 1η Ιανουαρίου 1983, συνυπολογίζεται ο χρόνος δημόσιας υπηρεσίας, ο χρόνος στρατιωτικής θητείας και ο χρόνος ασφάλισης σε οποιοδήποτε Ταμείο πριν από το Δημόσιο για τη συμπλήρωση της 25ετίας, ανεξαρτήτου ορίου ηλικίας τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αναγνώριση αυτή μπορεί να υπολογιστεί τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος όσο και για την προσαύξηση της σύνταξης.
Η αναγνώριση της Στρατιωτικής Υπηρεσίας, ειδικότερα, συντελείται με δυο διαφορετικούς τρόπους: (περισσότερα…)
Δήμος Ορεστιάδας – Δημοτικές εκλογές 2014
Δημοτικές Εκλογές 2014
Δήμος Ορεστιάδας
-Σύμφωνα με τη με αρ. 14587/15-4-2014 ορίστηκε ο αριθμός δημοτικών συμβούλων κάθε εκλογικής περιφέρειας με βάση τον πληθυσμό της. Στην περίπτωση του Δήμου μας ισχύει:
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΒΥΣΣΑΣ 6 ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
ΔΗΜ. ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΥΠΡΙΝΟΥ 2 ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
ΔΗΜ. ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΡΕΣΤΙΑΔΟΣ 20 ΔΗΜΟΤΙ. ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
ΔΗΜ. ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΡΙΓΩΝΟΥ 5 ΔΗΜ. ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
– Κατανομή εδρών δημοτικού συμβουλίου σε περίπτωση ανάδειξης επιτυχόντος συνδυασμού από την πρώτη Κυριακή
Νέες Ρυθμίσεις- Ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο
Νέες Ρυθμίσεις- Ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο
Στην προσπάθεια να εισπραχθούν χρήματα από τα αρμόδια επιτελεία του Υπουργείου Οικονομικών της χώρας μας, ποινικοποιούνται όλο και περισσότερες παραβάσεις των πολιτών. Ειδικότερα δυνάμει του ν. 1882/1990, όπως βέβαια τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα, έχουν θεσπιστεί, ως διαρκή και επομένως ως συνεχή αυτόφωρα αδικήματα όπως αυτό της μη καταβολής βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο και της φοροδιαφυγής (- Με την παράλειψη υποβολής ή υποβολής ανακριβούς δήλωσης στη φορολογία εισοδήματος, – Για μη απόδοση ή ανακριβή απόδοση ΦΠΑ και λοιπών παρακρατούμενων και επιρριπτόμενων φόρων τελών και εισφορών.
Ειδικότερα βαριές ποινές περιμένουν για τους οφειλέτες που έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Ελληνικό Δημόσιο, ανεξαρτήτου αιτίας. Πιο συγκεκριμένα, όσο αφορά στα ληξιπρόθεσμα χρέη, έχουν μεταβληθεί οι επαπειλούμενες ποινές και φυσικά έχουν αυξηθεί ως εξής: (περισσότερα…)
ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ Ο νέος νόμος 4161/2013
ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Ο νέος νόμος 4161/2013
Ο ν. 4161/2013, ο οποίος ουσιαστικά συμπληρώνει το προγενέστερο νομοθέτημα 3869/2010, επιφέρει μεταβολές στη διαδικασία υπαγωγής των υπερχρεωμένων νοικοκυριών κυρίως στο προδικαστικό στάδιο αυτής. Ειδικότερα ο εξωδικαστικός συμβιβασμός με τα πιστωτικά ιδρύματα ως υποχρεωτικό προστάδιο για την υπαγωγή των οφειλετών στο νόμο είναι πλέον παρελθόν, ενώ εισάγεται, δυνητικά, ο νέος θεσμός της διαμεσολάβησης, ο οποίος περιορίζει την ιδιωτική αυτονομία και η διευθέτηση διεξάγεται μεν μεταξύ των μερών αλλά ενώπιον διαπιστευμένου διαμεσολαβητή. Οι τροποποιήσεις αυτές στοχεύουν στην ταχύτερη αναζήτηση συμβιβασμού και τελικής διευθέτησης των χρεών. Σύμφωνα με το νέο νόμο οι αιτούντες έχουν το δικαίωμα να καταβάλλουν δόσεις στα πιστωτικά ιδρύματα από την έναρξη της διαδικασίας, ήτοι αμέσως με την κατάθεση της αίτησής τους και δεν χρειάζεται να αναμένουν την έκδοση οριστικής απόφασης. (περισσότερα…)
ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ
Αναμένονται ρυθμίσεις για το νόμο περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Τι ισχύει όμως μέχρι σήμερα
Ο νόμος 3869/2010, μετά και τις διατάξεις νόμων που επέφεραν τροποποιήσεις στον αρχικό, στόχο έχει, τουλάχιστο σε θεωρητικό επίπεδο, την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης φυσικών προσώπων, τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Ιδιαίτερα σύνηθες στις μέρες μας, το φαινόμενο των νέων ανέργων, οι οποίοι αντικειμενικά και αποδεδειγμένα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις και καταφεύγουν στις ρυθμίσεις των διατάξεων για υπερχρεωμένα νοικοκυριά, εφόσον βέβαια πληρούν τις προβλεπόμενες εκ του νόμου προϋποθέσεις. (περισσότερα…)
Απρόοπτη μεταβολή συνθηκών – Άρθρο 388 ΑΚ και Εμπορική Μίσθωση
Η παραπάνω διάταξη θεωρείται μία από τις πιο ρηξικέλευθες διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Σχετίζεται άμεσα με αυτό που οι νομικοί αποκαλούν θεωρία ανατροπής του δικαιοπρακτικού θεμελίου στις συμβάσεις, σύμφωνα με την οποία είναι δυνατό μετά τη σύναψη μιας σύμβασης να επέλθει ανατροπή γεγονότων, στα οποία είτε ο ένας είτε και οι δυο συμβαλλόμενοι δίνουν τόση σημασία, ώστε να καθίσταται άνευ νοήματος η δέσμευση που είχαν αναλάβει με την αρχική σύμβαση. Προϋποθέσεις εφαρμογής του ανωτέρω άρθρου είναι η ύπαρξη αμφοτεροβαρούς σύμβασης, η μεταγενέστερη μεταβολή συνθηκών (π.χ. νομισματική σταθερότητα), η έκτακτη και απρόβλεπτη μεταβολή των συνθηκών και τελικά η υπέρμετρα επαχθής παροχή. Η διάταξη 388 ΑΚ ουσιαστικά αποτελεί εξειδίκευση της διάταξης 288 ΑΚ. Επομένως, η τροποποίηση ή η λύση μιας σύμβασης μπορούν να επέλθουν και κατ’ εφαρμογή της 288 ΑΚ, όταν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 388 ΑΚ (927/1982 ΑΠ). (περισσότερα…)
Ομαδικές Απολύσεις
Ομαδικές Απολύσεις! Ομαδική ανέχεια!
Η οικονομική κρίση χτυπάει όλο και περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις και αναγκάζει τους εργοδότες να προβαίνουν σε περικοπές, είτε αυτές αφορούν μειώσεις μισθών είτε απόλυση εργαζομένων. Η κοινωνική ανισορροπία που ακολουθεί, λόγω της ανεργίας, έρχεται να προστεθεί στην οικονομική ανέχεια, και τα προβλήματα χιλιάδων συνανθρώπων μας καθημερινά διογκώνονται. Το εργατικό δίκαιο και τα προβλήματα που απορρέουν από την έλλειψη εργασίας παίρνουν συλλογική διάσταση. Λόγω της παγκόσμιας αυτής κρίσης, έρχεται στο προσκήνιο η κοινοτική νομοθεσία σχετικά με την προστασία των εργαζομένων και κυρίως τις ομαδικές απολύσεις, οι οποίες είναι πλέον καθημερινότητα. (περισσότερα…)
